این مقاله به معرفی رشته آموزش هنر می پردازد که، بر اساس آن، تحقیقات هنری نه فقط در موسسات هنری، بلکه در مقوله ای به نام فرهنگ هنری اتفاق می افتد. این تعبیر در زندگی معاصر فرهنگی در قالب فرهنگ تصویری توضیح داده شده است. در این مقاله، سخن از هدف رشته هنر نیست، بلکه سخن از هدف های جزیی تر است. تاکید اصلی بر پیشرفت هایی در فرهنگ معاصر است که باعث تغییرات در فرهنگ تصویری شده اند و سپس تلاش شده که تعریفی از فرهنگ تصویری داده شود. دو بخش پایانی مقاله به بحث درباره برنامه ای برای آموزش هنر و دورنمای آموزش هنر در مدارس اختصاص یافته است. این دو بخش پیشنهادهایی را درباره مطالب آموزشی برای فرهنگ تصویری در تدریس برای رشته هنر در بردارند.

بیمار خانم 78 ساله که در بیست روز گذشته با تشخیص کله سیستیت تحت ERCP (Endoscopic Retrograde Cholangio-pancreatography) قرار گرفته بود.

در میان عناصر تصویرساز گوناگونی که شاعر با تامل و تعمد برمی گزیند، ترکیب می کند و به کار می برد، از لحاظ منطقی، روابط معنایی و زیبایی شناختی خاصی وجود دارد که بررسی و تجزیه و تحلیل آنها می تواند بیش از پیش ما را در فهم و حتی نقد و تصحیح متون یاری نماید. وجود این پیوندها در میان این عناصر، موجب پیدایی اشکال خطی و هندسی خاصی در تصاویر شعری می شودکه توجه به آنها ظرایف، دقایق و لطایف فنی و معنی شناختی موجود در متون را آشکارتر می گرداند.نگارنده در این مقاله، در پی آن است تا با تجزیه و تحلیل طبقه بندی این روابط را طرح و با توسل به نمونه هایی که به تناسب، از متون گذشته و امروز برگزیده، تا آنجا که ممکن است، تبیین نماید.

بحث از ماهیت و چیستی اخلاق در طول تاریخ فلسفه فراز و نشیب های بسیاری داشته و هر اندیشمندی با توجه به نظام فکری خویش جایگاهی به اخلاق داده است. ویتگنشتاین به عنوان بزرگ ترین و تاثیرگذارترین فیلسوف تحلیلی قرن بیستم در اندیشه متقدم خویش که حول محور زبان و تصویری بودن آن می گردد نگاهی بدیع به اخلاق دارد. این نگاه به اخلاق معلول نظریه وی در باب زبان و معناست. در این نوشتار بر آنیم تا با روشی تحلیلی و توجه به مبانی اندیشه ویتگنشتاین متقدم به جایگاه اخلاق در اندیشه وی پرداخته و نشان دهیم که چگونه با نگاه به زبان و همچنین تصویری لحاظ کردن آن می توان نگاهی دیگر به اخلاق داشت و در ادامه به نقد این دیدگاه خواهیم پرداخت. حاصل مقاله آنکه با تصویری لحاظ کردن زبان، اخلاق در حوزه امور ناگفتنی قرار می گیرد و نمی توان آن را به زبان آورد و بیانی معنادار از آن ارائه کرد. این دیدگاه مورد نقد و چالش های جدی قرار دارد، بطوریکه تاب مقاومت در برابر این انتقادات را نداشته و ناچار رای به ابطال آن خواهیم داد.